Kasjusz Longinus

Dionizjusz Kasjusz Longinus (gr. Κάσσιος Λογγίνος, łac. Cassius Longinus, ur. ok. 213, zm. 273) – grecki filozof i retor.

Pochodził przypuszczalnie z terenu Syrii^[1]. Był platonikiem, początkowo pobierał nauki u swojego wuja Frontona z Emesy^[2], następnie zaś w Aleksandrii w kręgu Ammoniosa Sakkasa^[3]. Później otworzył własną szkołę w Atenach; jednym z jego uczniów był Porfiriusz^[1]. W podeszłym wieku przybył na zaproszenie królowej Zenobii do Palmyry i służył władczyni jako doradca i nauczyciel. Po zakończonej klęską wojnie Palmyry z Rzymem został po zdobyciu miasta w 273 roku skazany przez cesarza Aureliana na śmierć^[1].

W swoich czasach podziwiany jako wielki uczony, Eunapios określił go jako „żywą bibliotekę i chodzące muzeum”^[2]. Zajmował krytyczne stanowisko wobec filozofii Plotyna, polemizując z nim na temat właściwej interpretacji dzieł Platona^[1]. Spośród jego licznych dzieł zachował się prawdopodobnie jedynie traktat O wzniosłości (Περὶ ὕψους, Peri hýpsous), jego autorstwo bywa jednak podważane^[1].

Zobacz też: Pseudo-Longinos.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e J. Thomas: The Universal Dictionary of Biography and Mythology. T. III. New York: Cosimo, Inc., 2009, s. 1450. ISBN 978-1-6164-0073-6.
↑ ^a ^b The Oxford Classical Dictionary. edited by Simon Hornblower, Antony Spawforth, Esther Eidinow. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 289. ISBN 978-0-19-954556-8.
↑ Trevor Curnow: The Philosophers of the Ancient World. An A-Z Guide. London: Duckworth, 2006, s. 169. ISBN 978-0-7156-3-4974.

[universal-1] J. Thomas: The Universal Dictionary of Biography and Mythology. T. III. New York: Cosimo, Inc., 2009, s. 1450. ISBN 978-1-6164-0073-6.

[oxford-2] The Oxford Classical Dictionary. edited by Simon Hornblower, Antony Spawforth, Esther Eidinow. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 289. ISBN 978-0-19-954556-8.

[philosophers-3] Trevor Curnow: The Philosophers of the Ancient World. An A-Z Guide. London: Duckworth, 2006, s. 169. ISBN 978-0-7156-3-4974.

[1]

[2]

[3]